Ruim een jaar geleden verkochten we ons huis en hier hebben we geen moment spijt van gekregen.
We wonen met veel plezier op het platteland, in een tijdelijk vrijstaand huurhuis, en voelen ons daar helemaal thuis. Het is natuurlijk wel zo dat onze zoektocht naar een volgend huis een spannend avontuur is en blijft!
Laatst vroeg iemand of we geen spijt hebben, dat we ons huis te vroeg verkocht hebben. Eerlijk is eerlijk: een prijsstijging van 15% in een jaar tijd is serieus geld op een paar ton. Natuurlijk worden we wel eens een beetje zenuwachtig van berichtgevingen als: 'huizenprijs blijft als een raket stijgen'. We beseffen dat we daar niet tegen op kunnen sparen en we weten ook niet wat we er verder van moeten denken. Andere kant is dat we proberen te leven bij de dag. We mogen opmerken dat we nog nooit iets tekort zijn gekomen. We hebben een goede God die dag in dag uit voor ons zorgt en bij wie alles, ook ons plan, bekend is. Onze zoektocht en vervolgstap is er dan ook niet één zonder gebed.
En al hebben we dan op dit moment geen eigen huis dat in waarde stijgt, dit bijzondere gezinsavontuur stijgt nog elke dag en is heel waardevol. Het samen zoeken naar een eigen stek, de polderbelevenissen, herinneringen die we maken en de gouden gezinsmomenten zijn zelfs onbetaalbaar!
Wat de dubbele zoektocht betreft; Nathan heeft inmiddels zijn melkdiploma (niveau 4) gehaald en vergroot daarmee zijn kansen op een nieuwe leerwerkplek binnen de melkveehouderij.
En tot slot: 'we gaan op bezichtiging', of noem je dat anders? Na lange tijd staat er (volgende week) weer een serieuze echte bezichtiging op de planning. We hopen bij een vrijstaand buitendorps huis te gaan kijken, op een voor ons bekende plek. We zijn reuze benieuwd! Hopelijk over 2 weekjes weer meer nieuws te melden.
Reactie plaatsen
Reacties