De zoektocht naar een woonplek in de polder gaat onverminderd door. Afgelopen maandag belde een buurvrouw, zij had van haar zwager gehoord dat er een woonboerderij met wat grond te koop gaat komen bij hen in de buurt. We denken inmiddels te weten bij welke makelaar en vermoeden dat het boven ons budget uit gaat stijgen. Maar toch is het leuk dat iemand die wij niet persoonlijk kennen aan ons denkt (tijdens het melken) en tipt.
Onze liefde voor de polder gaat ver.
Misschien wel letterlijk en figuurlijk.
We krijgen weleens de vraag of we het niet veel te stil en eenzaam vinden om 'achteraf' te wonen. Het kan stil zijn, maar dat geeft ook veel ruimte voor rust en bezinning. Ik moet dan denken aan een tegeltje, dat we in ons eerste huis hadden hangen, met de spreuk: 'Sommige mensen zijn bang voor de stilte, omdat ze daarin hun hart horen spreken'. Het tegeltje is zoekgeraakt tijdens één van de verhuizingen, maar de spreuk is blijven hangen. Er zijn weinig momenten waarop het stil is, maar in de natuur ervaren we die stilte en rust wel.
De natuur biedt ons een prachtige gelegenheid om meer over onze Schepper te leren en zoals Marten hier thuis nog wel eens zegt 'de natuur is voor mij als een boek waaruit voorgelezen wordt'.
De natuur geeft ons ook veel, in praktische zin (wandelmogelijkheden, hout, honing, eten uit eigen tuin) maar ook belevenissen. Als je goed om je heen kijkt is er altijd wel iets te zien. Als er dierenleed gesignaleerd wordt, komt men hier in actie. Wat is het dan mooi als je bij kunt springen met wat hulp.
Zoals die reiger met een snoekhaak in zijn poot. Het hele gezin hielp bij de operatie (inclusief ontsmetting van de wond) en wat was iedereen blij toen de reiger weer opsteeg en een goede vluchtweg koos.
En het lammetje dat bijna verdronk en weer herenigd werd met zijn moeder gaf ook veel vreugde.
Je denkt nu misschien, promoot het wonen in de natuur niet te veel, want zo creëer je alleen nog maar meer huizenjagers naar het platteland. Deze blog zal niet veel verschil maken denk ik, want die beweging is al in gang gezet. We lezen dit dagelijks in het nieuws met koppen als 'dorp meer in trek dan stad' en ' twee keer meer huis en tuin voor hetzelfde geld'.
Onze zoektocht naar een definitieve plek in de polder heeft nog een reden. Nathan (17) onze oudste zoon wil graag zijn beroep maken van het boerenwerk. Voor hem is het handig om dichtbij huis zijn werkplek te hebben, vanwege zijn visuele beperking. Daar volgende week wat meer over. Een dubbele zoektocht met enige complexiteit kunnen we het inmiddels wel noemen.
Reactie plaatsen
Reacties